Publikacja o przewrotnym tytule "Zapraszamy do Opery. Sezon 1939/1940" ma niespełna 30 stron i jest zapisem idei wystawy która miała być, a której nie było, zupełnie jak jej bohatera - sezonu 1939/1940 - specjalnie dla e-teatru.pl pisze Elżbieta Zimna.

Każdy warszawiak przeżył to wielokrotnie. Niespodziewane natknięcie się na ścianę domu podziurawioną serią z karabinu maszynowego, na tablicę upamiętniającą rozstrzelanych w tym właśnie miejscu, na czerwieniące się ułomki cegieł w pierwszym lepszym wykopie na ulicy, na fundamenty nieistniejących domów rysujące się pośród trawników Warszawiacy od dziecka obcują na co dzień z widmami, a widmo dawnej Warszawy jest wciąż obecne w mieście dzisiejszym. Niczym widma z drugiego aktu "Wesela" mieli zagościć w Teatrze Wielkim artyści i widzowie sezonu teatralnego 1939/1940. Sezon był przecież starannie zaplanowany, angaże podpisane, a niektóre teatry prowadziły już nawet ostanie, przedpremierowe próby. W warszawskiej operze sezon miała otworzyć 14 października "Hrabina" Moniuszki w reżyserii Leona Schillera. Przede wszystkim właśnie to niezrealizowane przedstawienie miała przypomnieć siedemdziesiąt lat później, w październiku 2009 roku, wy