IZABELLA CYWIŃSKA Chętnie odmówiłabym Panu tego wywiadu. Ciągle muszę odpowiadać na te same pytania. Czuję się tym znudzona. Rzadko zmieniam poglądy, toteż moje odpowiedzi są ciągle takie same. To trochę bez sensu. BARTŁOMIEJ MIERNIK Izabella Cywińska dyrektor teatru w Kaliszu na początku lat siedemdziesiątych i Izabella Cywińska dyrektor artystyczny Teatru Ateneum w Warszawie po przeszło trzydziestu sezonach to inne osoby. Widzę różnice w myśleniu o teatrze, w sposobie zarządzania teatrem, w estetyce prac reżyserskich. Dostrzega Pani te różnice, potrafi je nazwać? CYWIŃSKA Gdy przyszłam do Kalisza, miałam trzydzieści kilka lat i byłam najmłodszym dyrektorem w Polsce. Obejmowałam teatr w małym, powiatowym mieście. Byłam młoda, odważna, bezkompromisowa, w spadku po poprzedniej dyrektorce, Alinie Obidniak, dostałam kiepski zespół aktorski. Szybko zauważyłam, że trudno będzie z tymi aktorami współpracować. Pomyślałam: na pewno zwy