1 października o 13.00 w Łódzkiej Alei Gwiazd zostały odsłonięte gwiazdy Barbary Połomskiej i Michała Szewczyka – wybitnych polskich aktorów, którzy od dziesięcioleci tworzą Łódź filmową i teatralną. Barbara Połomska i Michał Szewczyk do dzisiaj są związani z Teatrem Powszechnym, gdzie można ich oglądać na scenie.
fot. mat. teatru
Dorobek artystyczny dwójki twórców to ogromny rozdział historii polskiego filmu i teatru. Pracowali z najwybitniejszymi reżyserami, a Barbara Połomska przez krytyków nazywaną była „polską Bridgitte Bardot”. Amerykańscy recenzenci uznawali ją za jedną z najpiękniejszych słowiańskich aktorek. Michał Szewczyk zagrał w ponad stu filmach, wielką popularność przyniosły mu też role w Teatrze Telewizji.
Fundatorem Gwiazd na Piotrkowskiej 63 jest Teatr Powszechny w Łodzi. Uroczyste odsłonięcie gwiazd nestorów Teatru Powszechnego stanowi część obchodzonego w 2020 roku jubileuszu 75-lecia Teatru.
Do niedawna, kiedy słyszałam pytanie „co uważa Pani za swój największy sukces?”, odpowiadałam: „budowa Małej Sceny” Teatru. Teraz dodałabym: gwiazdy Barbary Połomskiej i Michała Szewczyka w Łódzkiej Alei Gwiazd. Bardzo się cieszę, że Kapituła w obecnym składzie pozytywnie rozpatrzyła mój wniosek, z którym występowałam kilkukrotnie, niemal od początku mojej dyrekcji. Uważam, że na Piotrkowskiej powinno znaleźć miejsce większość twórców polskiego kina, którzy budowali Łódź filmową i teatralną i którzy swoje życie zawodowe oddali Łodzi – na przykład Ludwik Benoit, Marek Józefowicz, Urszula Modrzyńska i wielu, wielu innych, wybitnych aktorów – mówi Ewa Pilawska, pomysłodawczyni Gwiazd Barbary Połomskiej i Michała Szewczyka.
Barbara Połomska to niekwestionowana gwiazda polskiego kina lat 60. i 70. Gazety z dumą donosiły o jej międzynarodowych sukcesach. Odtwórczyni głównych ról kobiecych w filmach „Eroica”, „Zezowate szczęście” i „Inspekcja pana Anatola”. Na dużym ekranie zadebiutowała jeszcze w czasie studiów, występując w filmach „Opowieść atlantycka” Wandy Jakubowskiej i „Godzina nadziei” Jana Rybkowskiego. Po ukończeniu krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w roku 1956 podjęła pracę w Teatrze Powszechnym w Łodzi, z którym zawodowo związana jest do dziś. Na scenie Powszechnego zadebiutowała w 1957 roku rolą Elizy w „Pigmalionie” George’a Bernarda Shawa. Wielkim sukcesem była także jej rola Elizy w „My Fair Lady” w reżyserii Romana Sykały.
Kilkadziesiąt ról stworzonych na deskach Teatru Powszechnego w Łodzi przysporzyło Barbarze Połomskiej ogromną sympatię oraz uznanie publiczności i krytyki, których odbiciem są uzyskane przez artystkę wyróżnienia m.in. „Złota Maska” za rok 1971, dwukrotne zwycięstwo w plebiscycie „Szukamy ulubieńców publiczności” w 1961 r. i 1965 r. Za rolę Anikijewej w „Garażu” Emila Bragińskiego i Eldara Riazanowa w reżyserii Daniela Bargiełowskiego przygotowaną na jubileusz 30-lecia pracy artystycznej, otrzymała „Srebrny Pierścień” za największe osiągnięcie artystyczne sezonu 1986/87 w teatrach dramatycznych w Łodzi.
Barbara Połomska jest artystką wszechstronną – aktorką teatralną, filmową i telewizyjną. Stworzyła kilkadziesiąt niezapomnianych ról na deskach łódzkiego teatru, jak również w wielu filmach m.in. w „Skarbie kapitana Martensa” Jerzego Passendorfera, „Eroice” Andrzeja Munka, „Ósmym dniu tygodnia” Aleksandra Forda, „Inspekcji pana Anatola” Jana Rybkowskiego, „Zezowatym szczęściu” Andrzeja Munka, „Dwóch żebrach Adama“ Janusza Morgensterna, „Matce królów” Janusza Zaorskiego czy „Dziejach mistrza Twardowskiego” w reżyserii Krzysztofa Gradowskiego; oraz serialach m.in. „Kapitan Sowa na tropie”, „Piąta strona świata”, „Sposób na Piotrusia”.
Barbara Połomska zagrała w kilkudziesięciu filmach i serialach telewizyjnych, jednak mimo sukcesów w filmie pozostała wierna teatrowi i Łodzi. Do dziś aktywna zawodowo, współpracuje z twórcami reprezentującymi różne pokolenia i często bardzo odmienne estetyki – aktualnie na deskach Teatru Powszechnego w Łodzi można oglądać ją w sztuce Juliusza Machulskiego „Brancz” w reżyserii Michała Siegoczyńskiego. W jednym z minionych sezonów wzięła udział w specjalnym cyklu Teatru Powszechnego w Łodzi zatytułowanym „Mistrzowie scen łódzkich”, w którym dzieliła się z widzami opowieściami o swojej drodze artystycznej i anegdotami związanymi z zawodem aktora. Barbara Połomska jest uwielbiana przez kolejne pokolenia widzów, krytyków i artystów, z którymi współpracuje. Swoją obecnością w zespole Teatru Powszechnego sprawia, że jest on przestrzenią wymiany międzypokoleniowych doświadczeń.
Michał Szewczyk to jeden z najpopularniejszych aktorów Teatru Powszechnego w Łodzi, uwielbiany przez widzów i krytyków. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. Zagrał w ponad stu filmach i serialach telewizyjnych, m.in. w: „Królu Maciusiu I” Wandy Jakubowskiej, „Eroice” Andrzeja Munka, „Pan Anatol szuka miliona” Jana Rybkowskiego, „Historii żółtej ciżemki” Sylwestra Chęcińskiego, „Dziś w nocy umrze miasto” Jana Rybkowskiego, „O dwóch takich co ukradli księżyc” Jana Batorego, „Ostatnie dni” Jerzego Passendorfera, „Prawo i pięść” w reżyserii Jerzego Hoffmana i Edwarda Skórzewskiego, oraz w „Stawce większej niż życie”, „Domu”, „Klanie”, „Na Wspólnej”, „Komisarzu Alexie” i „Na dobre i na złe”.
Wystąpił również w kilkunastu spektaklach Teatru Telewizji, słuchowiskach Teatru Polskiego Radia oraz użyczył swojego głosu kilku postaciom filmowych, dubbingując m.in. postać Muminka w filmach „Szczęśliwe dni Muminków” oraz „Zima w dolinie Muminków”. Przez wiele lat pracował również jako wykładowca akademicki.
Od 1958 roku na stałe związany z Teatrem Powszechnym w Łodzi, gdzie debiutował w spektaklu „Pamiętnik Anny Frank” w reżyserii Zbigniewa Koczanowicza. Współpracował m.in. z takimi reżyserami jak: Roman Sykała, Waldemar Wilhelm, Lidia Zamkow, Wojciech Adamczyk, Janusz Kondratiuk, Janusz Zaorski, Bohdan Cybulski, Jerzy Schejbal, Marcin Sławiński czy Małgorzata Bogajewska. Stworzył tu ponad 125 ról, m.in.: w „My Fair Lady”, „Bereziakach” i „Boso, ale w ostrogach” w reżyserii Romana Sykały; „Klubie Pickwicka” Jana Bratkowskiego; „Matce Courage” Jerzego Hoffmanna; „Szwejku” Janusza Zaorskiego; „Słoniu” Andrzeja Kondratiuka; „Igraszkach z diabłem” Józefa Grudy; „Śpiewniku domowym” Adama Hanuszkiewicza; „Damach i huzarach” Agnieszki Glińskiej i „Mayday 2” w reżyserii Marcina Sławińskiego.
Michał Szewczyk do dziś jest aktywny zawodowo i występuje na scenie Teatru Powszechnego. W jednym z minionych sezonów był jednym z bohaterów cyklu „Mistrzowie scen łódzkich”. W ramach projektu aktorzy-nestorzy Teatru Powszechnego dzielili się z widzami swoim doświadczeniem związanym z historią Łodzi teatralnej i filmowej.
W 2015 roku Michał Szewczyk i Barbara Połomska wystąpili w stworzonym specjalnie z okazji 70-lecia Teatru Powszechnego w Łodzi prapremierowym spektaklu „Wytwórnia piosenek” ze scenografią Allana Starskiego.
Spektakl opowiadał losy powstania filmu „Zakazane piosenki”. Osobny wątek spektaklu poświęcony był właśnie Barbarze Połomskiej i Michałowi Szewczykowi – nestorom Teatru Powszechnego i symbolom powojennej Łodzi filmowej. Oboje przez lata związani byli z łódzką Wytwórnią Filmową.