FAUST Goethego to, jak wiado­mo, jeden z najważniejszych tekstów światowej kultury. Wielki traktat o walce dobra ze złem, odpowiedzial­ności, miłości, próżności człowieka w przekraczaniu boskiego porządku, zawiłościach i mrokach ludzkiej du­szy. Niemiecki romantyk - jeśli moż­na tak powiedzieć - podsumował lub też wydobył na światło dzienne pew­ną odwieczną przypadłość ludzkiej kondycji: paktowanie z samym dia­błem w imię doraźnych korzyści; cof­nięcia czasu i zachowania młodości; zdobycia tego, czego zwykłymi ludz­kimi siłami zdobyć nie sposób. Arcydzieło Goethego stworzyło w kulturze niemieckiej swoisty funda­ment dla wielu późniejszych inter­pretacji ludzkich, historycznych, a nawet politycznych spraw. Wspo­mnijmy choćby o wielkiej powieści Thomasa Manna "Doktor Faustus", czy książce jego syna Klausa - "Me­fisto". Ta ostatnia stała się zresztą kan­wą słynnego filmu Istvana Szabo "Me­fisto". W filmie i książce Fauste