JAKIEŚ dwadzieścia lat temu An­drzej Strzelecki wystawił w Te­atrze Rozmaitości "Alicję w kra­inie czarów". Był to prawie musi­cal, z tekstami piosenek dopisany­mi przez reżysera. Teksty pełne by­ły aluzji, śmiesznych i czytelnych w owych czasach, ale największą si­łą przedstawienia byli aktorzy, któ­rzy grając dwuwarstwowy tekst (adresowany i do dzieci, i do doro­słych) sami bawili się przy tym świetnie, więc wkładali w to całą duszę. Między innymi grały tam siostry Winiarskie, Joachim Lamża, Witold Dębicki, Marek Siudym i wielu innych. Andrzej Strzelecki powrócił do przedstawienia sprzed lat i wysta­wił go w Teatrze Rampa siłami swoich młodych aktorów. Więc ak­torzy szykują zemstę: otóż mają za­miar się skrzyknąć całą ekipą i pójść na przedsta­wienie, zakupiwszy bilety za własne pie­niądze. Zemsta mo­że być straszna: gru­pa milczących, śmiertelnie poważ­nych kolegów po fa­chu może położyć każde przedsta