OSOBOM nie związanym z teat­rem często wydaje się, że ko­lejność wystawianych premier jest przypadkowa, zależna od widzi­misię dyrekcji i siły przebicia po­szczególnych aktorów w zespole. Owszem, tak często bywa. Ale tak nie jest w dobrym teatrze, którego kierownictwo wie, co robi. Stawia przed sobą określone cele do osiąg­nięcia. Najlepszym tego przykładem jest premiera "Zemsty" Aleksandra Fredry w warszawskim Teatrze Pol­skim. Jest to przecież piękne, a nieprzypadkowe zamknięcie jubi­leuszowego sezonu siedemdziesięcio­lecia istnienia tego, tak ważnego dla życia kulturalnego Polski, teatru. Nie mówiąc, że w ten sposób Teatr Polski obchodzi 190. rocznicę urodzin Fredry. A także, iż w przyszłym roku minie 150 lat od napisania tego, najlepszego w polskim repertuarze komediowym, utworu. Powodów więc jubileuszowo-rocznicowych nie zabrakło. Ale one same byłyby zaledwie sztampą "ku czci". która tak często zalewa nasze życie kulturalne. I nie t