W. Szekspir: Otello, przekład K. Berwińskiej, reżyseria A. Konica, scenografia T. Ponińskiej. Teatr Ziemi Mazowieckiej.

Wystawiając "Otella" Teatr Ziemi Mazowieckiej kontynuuje swoją tradycję polegającą na podbudowywaniu repertuaru arcydziełami klasyki. Jest to już piąta sztuka Szekspira, którą dzięki temu obejrzą widzowie nie tylko z siedziby przy ulicy Szwedzkiej na Pradze, ale także miast, miasteczek i wsi w objeździe. O tym objeździe trzeba pamiętać przy ocenie. Najbardziej dotyczy to scenografii. Kostiumy mogą być efektowne, ale dekoracja musi liczyć się z warunkami na różnych i różnie wyposażonych scenkach. Teresa Ponińska zaprojektowała więc rzeczywiście piękne kostiumy, zaś dekorację pomyślała tylko jako tło ze schodów i platform, ale i tu postarała się o zasygnalizowanie groźnego, nawisłego burzą nieba. W takich ramach odbywa się szekspirowskie misterium, w którym zacierają się sprawy ludzkie i nieludzkie. W tej sztuce wszystkie postacie prócz dwu głównych są całkowicie normalne. Troski państwowe Doży, granego przez W. Otto-Suskiego, senato