"Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie" Adama Mickiewicza w reż. Mikołaja Grabowskiego w Teatrze Nowym w Poznaniu. Pisze Zbyszek Dramat.

Wstęp 1. Słowo "nowe" oznacza dla mnie: świeże, dotychczas nieodkryte, awangardowe, innowacyjne, nowatorskie, pionierskie, postępowe, prekursorskie, inne, niekonwencjonalne, oryginalne, śmiałe, alternatywne, aktualne i twórcze. Wszystkie te cechy przypisać można temu, co w ostatnich latach dzieje się w Teatrze Nowym w Poznaniu. 2. Efektem "nowego" w Teatrze Nowym jest stały cykl, jak ja to nazywam "klasyki zdekonstruowanej", do której zaliczam takie sztuki jak: "Dziady" w reż. Radosława Rychcika, "Beniowski. Ballada bez bohatera" w reż. Małgorzaty Warsickiej, "Iwona. Księżniczka Burgunda" w reż. Magdaleny Miklasz, "Lear" w reż. Jędrzeja Piaskowskiego, "Sen srebrny Salomei" w reż. Tomasza Cymermana, "Dom lalki" w reż. Michała Siegoczyńskiego, "Dom Bernardy Alba" w reż. Magdaleny Miklasz i teraz "Pan Tadeusz" w reż. nieocenionego Mikołaja Grabowskiego. Bez wątpienia wszystkie te spektakle wystawione zostały w sposób absolutnie niekonwencjonalny, chciało