W Krakowie zobaczyłem - z okazji prasowej premiery - nową realizację "Affabulazione" Pasoliniego. O przedstawieniu Łomnickiego w Warszawie pisałem. Tym razem Kraków, i to przy po­mocy artystów swego pierwszego rzędu, przymie­rzył się do dziwnego tekstu Pasoliniego. Rzecz reżyserował laureat tegorocznej nagrody imienia Konrada Swinarskiego Krzysztof Babicki. U progu roku mówiąc w "Teatrze" o swych zamierze­niach młody i tak bardzo utalentowany reżyser wykręcał się przed daniem własnego komentarza do tej sztuki. Mówił, że jeszcze nie jest do tego gotowy. Nie wiem czy gotowość tę osiągnął dopro­wadzając przedstawienie do premierowego finału. Fabuła sztuki Pasoliniego stała się chyba jeszcze bardziej niż jest to w tekście zastawką podtrzy­mującą zasadnicze tezy artystyczne tego pisarza i dramaturga. Komunista Pasolini toczy tu za­ciekły monolog w sprawie miejsca sztuki w świe­cie współczesnym oraz człowieka w erze totalnego zagrożenia. Je