Inauguracja sezonu w Teatrze Wiel­kim posiada charakter poniekąd orygi­nalny, ponieważ realizacja sceniczna dra­matów greckich na scenie lwowskiej była od wielu lat rzadkością. Wybór niegranej dotąd w Polsce tragedji Eurypidesa "Bachantki" nie jest wprawdzie idealny (mo­że inne dramaty wielkich tragików grec­kich byłyby wywarły silniejsze wraże­nie), ale uzasadniony z dwóch względów: wpływ Eurypidesa w literaturze polskiej był bardzo silny, powtóre "Bachantki" stały się zaczątkiem tragedji greckiej, bo opiewają legendarne wkroczenie Dionizo­sa i jego kultu do Grecji. Nigdy nie chcia­no uwierzyć staremu Eurypidesowi, które­go twórczość dramatyczna stała pod zna­kiem racjonalizmu, że głęboko religijny i mistyczny dramat "Bachantki" jest wy­razem jego prawdziwej wiary. Zarzucono mu, że entuzjazm jego dla kultu Dionizosa był sztuczny i kłamliwy. Ten najbardziej realistyczny z tragików greckich wydał się w "Bachantkach" dziwnie przemienio­ny