Eugeniusz Pietrow, autor "Wyspy Pokoju", zginął pod Sewastopolem w roku 1942. Przed wojną znany był w Polsce z przekładów kilku powieści satyrycznych, napisanych wspólnie z Ilfem, jak m. in. "12 krzeseł", "Złote cielę", "Ameryka Roosevelta". Pierwszy samodzielny utwór Pietrowa - owa właśnie komedio-farsa "Wyspa Pokoju" - napisany został w haniebnym okresie targów monachijskich tuż przed wybuchem drugiej wojny światowej, przed którą autor w utworze ostrzega i w której, niestety, zginął. Z tym większą uwagą obserwujemy, jakie przesłanki gromadzi i jakie wnioski sugeruje autor w tym ostatnim swoim utworze i z podziwem stwierdzamy, że przesłanki wybrane są jak najtrafniej, a wnioski z nich wysnute są bezbłędne, co zresztą potwierdziła smutna rzeczywistość. Mr. Joseph Jacobs, kapitalista angielski, bezwzględny pacyfista, wobec zbliżającej się grozy wojennej postanawia spieniężyć majątek i z całą rodziną przenieść się na zapomnianą wyspę