SKUPIONE RZEMIOSŁO Biegunowym przeciwieństwem tego stylu okazało się także bardzo ważne widowisko w Kra­kowie. Choć w "Życiu Galileu­sza" Brechta też mamy do czy­nienia z tłumem, zaś w "Nocy listopadowej" także z popisami solistów, akcenty zostały inaczej przesunięte. Sceny zbioro­we w "Życiu Galileusza" zo­stały potraktowane umowniej, natomiast solowa gra bohatera i jego głównych partnerów wy­sunięta na plan pierwszy. Galileusza gra Eugeniusz Fulde dając wzór wywiązania się z piekielnie trudnej roli, gdyż trzeba dawać wyraz sceniczny rzeczy dość nieznośnej teatralnie: mianowicie uzewnętrzniać proces myślowy, pokazywać jak człowiek dochodzi do wniosków, rozważa, wypowiada zdania, w których od rewelacji do truizmu jest tylko krok. Trudno tym porwać widza, można tylko przekonać o rzetelności swego rzemiosła. Godną partnerką Fuldego okazała się w roli córki Halina Żaczek, z początku nieco kon­wencjonalna, w ostatnich sce­nach osi