"Godzinie dwunastej", "Irkuckiej historii" i "Tani" - kolejna inscenizacja dramatu Aleksego Arbuzowa, najpopularniejszego chyba u nas, najczęściej wystawianego w teatrach i w telewizji, radzieckiego dramaturga średniego pokolenia. Akcja sztuki toczy się współcześnie w środowisku radzieckich naukowców; są oni już po pierwszych życiowych sukcesach, ale także w momencie przekraczania wysokich progów, w momencie przełomowym dla dalszego życia i kariery, uzależnionej od decyzji, od wyboru. Od akceptacji lub walki. Akceptacja - to spokój, praca w optymalnie korzystnych warunkach, dostateczne środki materialne na jej kontynuację, uznanie zwierzchników i podwładnych, odcinanie kuponów od wcześniejszych osiągnięć. Walka - to zaatakowanie kilku poważnych w nauce autorytetów, a co za tym idzie - niepewność, życie niespokojne i pełne niespodzianek. Bohater sztuki, niezwykle utalentowany Mikołaj Dwojnikow mówi w pewnym momencie do przyjaciół: "W nauce coś taki