"Statek szaleńców" w reż. Renaty Jasińskiej osnuty jest wokół dwóch osobistych przeżyć z okresu dzieciństwa, które na zawsze zmieniły jej sposób patrzenia na świat. Premiera 7 grudnia.

"Statek szaleńców" to statek pełen załogi reprezentującej różne klasy i stany społeczne, różne postawy etyczne i wzorce osobowe, podróżującej w poszukiwaniu szczęścia. Załogi, której nikt nie chce. Tak właśnie bywają określane osoby wykluczone - wyłączone poza nawias. Te, które znalazły się poza głównym nurtem życia społecznego. Oryginalnie, statek głupców jest tytułem i głównym motywem poematu Sebastiana Branta z 1494 roku. Niechciani i odrzuceni przez wszystkich głupcy podróżują statkiem w poszukiwaniu krainy wiecznej obfitości. Motyw wypędzenia obłąkanych znaleźć można w wielu dziełach literackich, malarskich, rzeźbiarskich i muzycznych - choćby w słynnym obrazie Hieronima Boscha. Motyw pozbycia się niechcianych szaleńców wykorzystuje także Renata Jasińska. Jej podróżni to nie tylko głupcy i wariaci. To wszyscy niechciani, wyrzucani przez społeczeństwo za burtę. To ludzie, których nikt nie chce. Błąkają się więc