CZASEM (często) siadam z przerażeniem przed kartką papieru, gdy mam zacząć wymądrzać się o spektaklu teatralnym. Na napisanie tej recenzji mam niecałe dwie strony maszynopisu, tymczasem spektakl "Grzebanie" trwał 160 minut, był wcześniej przygotowywany kilka miesięcy, zaś gromadzenie materiałów i doświadczeń prowadzących do jego powstania musiało trwać lata. Lista użytych w spektaklu tekstów różnych autorów z trudem mieści się na kartce programu (S. i S. I. Witkiewiczowie, Kochanowski, Szekspir, Mickiewicz, Rilke, Miciński, Mann, Różewicz, Solska...). Na dodatek reżyserem jest tak wybitny twórca - Jerzy Jarocki, a treść spektaklu odwołuje się do skandalu z pogrzebem Stanisława Ignacego Witkiewicza. Dokumenty, relacje, listy, poezje, dramaty, filozofia - wszystko przenika się w tym dziele tworząc teatralną syntezę. "Grzebanie" jest dziełem otwartym. Pozwala interpretacjom podążać w różnych kierunkach. Można spektakl odczytać jako histor