Tadeusz Rittner byt synem cesarskiego ministra i piastował wysokie stanowisko urzędnicze w Wie­dniu. Praca niezbyt go musiała pochłaniać, skoro mi­ał jeszcze wiele czasu na pisanie prozy i sztuk tea­tralnych. Osiągnął na tym ostatnim polu znaczne sukcesy, choć jego wyrafinowane komedie nie do końca były zrozumiane przez współczesnych auto­rowi reżyserów, aktorów i widzów. W największym stopniu owo niezrozumienie dotyczy "Wilków w nocy", których premiery odbyły się niemal równo­legle w 1916 roku w Wiedniu, Berlinie i Warszawie. Jak pisał Zbigniew Raszewski, wybitny znawca twór­czości Rittnera: "To jest komizm wysokiej klasy i możemy w nim smakować jeszcze w trzydzieści lat po napisaniu komedii. Ale pod jednym warunkiem, że teatr wydobędzie te efekty swoimi środkami, że przywróci komedii na scenie jedną z najbardziej atrakcyjnych cech, jakie narzucają się dzisiaj w lek­turze Wilków w nocy". Raszewski miał na myśli przede wszystkim ironię,