Z okazji prapremiery "Bliskiego nieznajomego" napisał August Grodzicki, że Ścibor-Rylski "trzyma się w tej sztuce kręgu łóż­ka... bo to bezpieczne": należy po­dziwiać dorównującą psalmistom ("Na lwa srogiego bez obrazy siędziesz"!) prostoduszność krytyka. Grodzicki napisał jeszcze, że łóżko to temat, który "nie budzi aluzji": należy zazdrościć mu zdyscyplino­wanej wyobraźni. Z tym zaś wszyst­kim "Bliski nieznajomy" chyba nie jest jednak sztuką o łóżku, choć jego akcja wokół łóżka się rozgrywa. "Bliski nieznajomy" traktuje o spra­wach całkiem serio, tyle że opo­wiedziane są one dowcipnie. Bohater "Bliskiego nieznajomego" w ankiecie personalnej zapisane ma: "inteligent pracujący", zachowuje się przecież jak drobny miesz­czuch. Różnica nazwań, w której ujawnia się od razu skomplikowany proces społeczny, nie ograniczany zresztą przez życie do warstw inte­ligenckich, choć tutaj przybiera on niewątpliwie formy najbardziej epi­d