Stanisław Wyspiański: ""Warszawianka" - pieśń z roku 1831". Inscenizacja i reżyseria: Ludwik Renę, scenografia: Jan Bernaś, muzyka: Renata Kunkel. Teatr Rozmaitości w Warszawie, premiera w kwietniu 1986 roku.

Było to jedno z ważniejszych przedstawień minionego sezonu teatralnego. Bez wątpienia. Mimo to nie wzbudziło żywszego zainteresowania, nie wywołało głośnego echa, nie rozpaliło ognia dyskusji, sporów, polemik, choć byłoby o co się kłócić. Mówię o "Warszawiance" w inscenizacji Ludwika Rene na scenie Teatru Rozmaitości. Może to dobry znak. Może znudziły się nam już słowa, analizowanie, po raz setny i tysięczny, wydarzeń historycznych, debatowanie nad przyczynami naszych dawnych klęsk, gdy biegu zdarzeń odwrócić się nie da, A może to tylko zwyczajna niechęć do spojrzenia w twarz prawdzie, niechęć do uczenia się na popełnionych błędach. Niewykluczone też, że przeszłość - poza grupą nieuleczalnych maniaków - nikogo właściwie nie obchodzi. Jest i jeszcze jedna ewentualna przyczyna. Teatr Rozmaitości dopiero zmienia oblicze i jeszcze nie przyzwyczaił swych widzów do myślenia i rozmów o sprawach najistotniejszych dla naszej ludzkiej