Teatr "Wybrzeże" po sukcesach odniesionych na Festiwalu Toruńskim i późniejszych występach w Warszawie został jednogłośnie zaliczony przez krytykę do rzędu czołowych scen polskich i stanowi jedno z naszych najciekawszych zjawisk Artystycznych odkrytych w r. 1959. Rangę tę zawdzięcza teatr przede wszystkim trzem znanym już w całym kraju przedstawieniom: samodzielnej adaptacji "Zbrodni i kary" inscenizowanej przez Zygmunta Hubnera, spektaklom "Jonasza i błazna" i "Kapeluszu pełnego deszczu". Głównym autorem tych triumfów jest kierownik artystyczny teatru - Zygmunt Hubner, który ma odwagę kształtowania repertuaru w sposób dotąd na prowincji nie praktykowany - repertuaru bogatego i różnorodnego, zakładającego współobecność najrozmaitszych form artystycznych i stylów, dobieranego według ambitnych założeń myślowych, ze zdecydowaną przewagą współczesności. Te powszechne już opinie powstały na marginesie trzech wyselekcjonowanych przedstawień,