Ryszarda Smożewskiego jako reżysera interesują głównie sztu­ki oparte na autentycznych wy­darzeniach i mające szeroki od­dźwięk społeczny. Nic dziwnego, że zainteresował go "Złoty chło­pak" Odetsa. Dla potrzeb sztuki widownię teatru przekształcono w halę sportową, w której odby­wają się mecze bokserskie. Umieszczony w środku sali ring połączono ze sceną kilkunasto­metrowym pomostem, przerzuco­nym niemal nad głowami widzów. Spektakl rozpoczyna się w momencie pojawienia się pier­wszych "kibiców", którzy zajmu­ją dowolnie wybrane miejsca. Podczas usadowiania się widzów - na scenie, pomoście i ringu trwają przygotowania do meczu. Inscenizator rozmieścił akcję równocześnie w trzech planach, przy czym najczęściej plan dru­gi (pomost) podporządkowany jest pierwszemu (ring), zaś wydarze­nia na planie trzecim (scena) sta­nowią tło działań na planie pier­wszym i drugim. W ciągu całego przedstawienia wszystkie trzy plany zapełnione s