Mikrokosmos narodowości, makrokosmos osobowości. Wystawa "Dzikie pola. Historia awangardowego Wrocławia" prezentuje dzieła sztuki powstałe od lat 60. do dziś. Można je oglądać w warszawskiej Zachęcie do 13 września. Najwięcej czasu spędziłam w sali numer trzy. Można tam znaleźć eksponaty związane z Jerzym Grotowskim, reformatorem i twórcą własnej metody aktorskiej praktykowanej w Teatrze Laboratorium - pisze Kamila Łapicka w tygodniku W Sieci.

Przy wejściu spoglądamy na wykres "etapów ewolucji sztuki" sporządzony ręką Jerzego Ludwińskiego, krytyka i teoretyka sztuki oraz założyciela Galerii pod Moną Lisą, z którą na przełomie lat 60. i 70. współpracowało wielu awangardowych wrocławskich artystów. Na ścianach słowa "poezji konkretnej", czyli wizualizacja tekstów poetyckich, których układ graficzny jest tak samo ważny jak znaczenia, które niosą. Pionierem tego gatunku narodzonego w drugiej połowie lat 60. w ramach sprzeciwu wobec cenzury i nowomowy był Stanisław Drożdż. To właśnie jego "Klepsydra" zdobi budynek Muzeum Współczesnego we Wrocławiu, z którego zasobów pochodzi część ekspozycji najbliższa naszym czasom. Należy do niej zakątek performansu - w kolistej przestrzeni są odtwarzane nagrania z akcji artystycznych takich jak "Ofiarowanie bunkra" Oskara Dawickiego (2013), w którym możemy usłyszeć słowo "bunkier" śpiewane na melodię "Deutschland, Deutschland liber alles", a