Scena szkolna PWST im. Solskiego w Krakowie: GRZEBANIE wg S.l. Witkiewicza. Scenariusz i reżyseria: Jerzy Jarocki, scenografia: Jerzy Juk Kowarski, muzyka: Stanisław Radwan. Prapremiera IV 1995. Przedstawienie dyplomowe IV roku Wydziału Aktorskiego.

Tytuł przedstawienia Jerzego Jarockiego można interpretować różnie. "Grzebanie" oznacza zarówno pogrzeb jak i zapomnienie: grzebanie czegoś w niepamięci lub - odwrotnie - przypominanie, czyli grzebanie we wspomnieniach. Migotliwość tytułu odpowiada wielości problemów poruszonych w tym przedstawieniu (życie jednostkowe człowieka, historia XX wieku), a także jego formie: wielowątkowej, zbudowanej z krótkich i różnorodnych scen. Obok momentów tragicznych pojawiają się fragmenty kabaretowe. A napięcie reżyser buduje bardziej między scenami niż postaciami. Relacje o życiu i pośmiertnych dziejach Witkacego inkrustowane są wspomnieniami o bliskich mu osobach: rodzicach, kochankach, znajomych. Źródłem obrazów przeszłości stają się fragmenty listów, pamiętników i opowieści. Obok tego współistnieją sceny z dramatów Witkacego, urywki dzieł Szekspira, Mickiewicza, Różewicza czy Manna. Postacie obdarzone są zarówno fikcyjnym życiem bohaterów lite