W lecie o teatrze? - zdziwić by się mógł ktoś bardzo tradycyjny, uważający lato za sezon ogórkowy... a więc bez teatru. A jako temat letni - byłby wciąż aktualny stary, poczciwy wąż morski. I rzeczywiście, stali i przyjezdni mieszkańcy Trójmia­sta ostatnio - aż do tego lata - pozbawieni byli tea­tru. Pozwoliłam sobie swego czasu ("Szkoda, że nie do teatru..." "Głos W." 19, 20 VIII 1978 r.) zwrócić uwagę na to niedopatrzenie i na pustką stojące w lip­cu sale teatralne Trójmiasta. I wreszcie - tego lata, w lipcu prawdziwy festiwal teatralny. Ciekawa dla publiczności, a sadzę, że dla aktorów miejscowych także, konfrontacja z teatrami warszawskimi. Zaproszono trzy: Teatr Dramatyczny (jedno przedstawienie), Teatr Powszechny (dwa przed­stawienia), Teatr "Kwadrat" (pięć przedstawień!).

Nie pomylę się chyba, je­śli stwierdzę, że magnesem dla publiczności byli przede wszystkim - aktorzy. W "Kubusiu fataliście" Teatru Dra­matycznego według scenariu­sza i w reżyserii Witolda Za­torskiego byli to: Mirosława Krajewska, Magdalena Za­wadzka. Zbigniew Zapasie­wicz, Marek Bargiełowski, Wiesław Gołas, Marek Kon­drat, Mieczysław Voit. Sukces tego przedstawienia, któ­re zresztą zagrane zostało po raz dwusetny właśnie na gdańskiej scenie, był bezprzy­kładny. Ci, którzy często bezskutecznie szturmowali kasy, czynili to w głównej mierze dla Zapasiewicza. Można by złośli­wie powiedzieć, że nie jest to popularność na miarę Perepeczki, czy chociażby Olbrych­skiego, jednak w pewnych kręgach aktor ten jest nieomal idolem. Tę popularność zbudował film. I on narzuca obraz ko­goś, kogo na ekranie rozpo­znajemy po prostu jako Zapasiewicza. Jako umownie mówiąc "docenta z Zanussiego" - oczywiście postać nam współczesną, złą lub do