Sztuka Wydrzyńskiego "Salon pani Klementyny" opiera się na świetnym pomyśle dokwaterowania rodziny robotniczej do mieszczańskie­go mieszkanka. Mogła wyjść z tego urocza komedia obyczajowa. Spodzie­wając się jej po zawiązaniu akcji w akcie pierwszym, oczekujemy w drugim konfliktu między Klementy­ną a Józefem. Lecz konflikt nie na­stępuje. Familia Klamentyny kłóci się między sobą, a wobec rodziny Józefa jest raczej pokorna i uprzej­ma; za to ta druga nie szczędzi pier­wszej impertynencji, które nie rów­nają się przecież czujności klasowej. Natomiast Stefan, syn Klementyny zakochuje się w Teresie, córce Jó­zefa i Wydrzyński stara się usilnie, żeby Teresa nie zakochała się w Ste­fanie, ponieważ ona jest pozytywną bohaterką. Oskarża więc autor Ste­fana o najczarniejszą zgniliznę, o egzystencjalizm (z Pacanowa) i wal­kę w Hiszpanii po stronie faszystów, ale o tym wszystkim słyszymy tylko od osób postronnych. Natomiast Ste­fan nic w s