"Nie jest to, dyrekto­rze, sztuka, która nada­je się na premierę" (stare powiedzenie starego biletera) Uwagi niniejsze nie pre­tendują bynajmniej do na­kreślenia pełnego obrazu te­atralnej rzeczywistości sto­licy, nie mają być przewo­dnikiem, wyznaniem teatralnej wiary, próbą porównania z teatrami łódzkimi, pamfletem, słowem niczym więcej niż garścią - chao­tycznych być może - zapi­sków, dokonanych przez lu­dzi, którzy przez kilka ty­godni mieli okazję umawiać się wieczór w wieczór na randki z warszawską Melpo­meną... ...Na sam wreszcie koniec naszych "uwag niespieszne­go przechodnia" zostawiliśmy rodzynek, spektakl znamienity, pysznie grany, świetnie reżysersko wypointowany i oprawiony w przepiękną scenografię. Oto rozsuwa się kurtyna i na niebieskoszarej pajęczynie, oplatającej salon hrabiny, las, dom Pła­tonowa - koncert gry aktorskiej dają Gustaw Holoubek, Elżbieta Czyżewska, Gustaw Lupkiewicz i inni..: Tak, zgadliście, m