Czy istnieje miłość bezwarunkowa? Bohaterowie spektaklu "Kazimierz i Karo­lina", stający w obliczu kryzysu w związku, zmuszeni są zmierzyć się nie tylko z tymi pytaniami, ale i zajrzeć w głąb samych siebie. Może w pełnym cynizmu świecie jest miejsce na prawdziwą mi­łość... Sztukę "Kazimierz i Karolina" (1932 r.) austriackiego dramaturga Oedoena von Horvatha z 1932 r. przeniósł na deski Lubuskiego Teatru Wojtek Klemm. W zielono­górskim spektaklu za świąty­nię konsumpcji służy klub Radość. Niemieckie święto piwa sprzed kilkudziesięciu lat, w polskich realiach jest dyskoteką. To tu urzędniczka (jeszcze ma pracę) Karolina (Hanna Klepacka) wyzna Ka­zimierzowi (Przemysław Ko­siński), który pracę stracił, że już go nie kocha. Tu wejdzie między nich Schurzinger (Dawid Rafalski). Tu Karolina wpadnie w oko zamożnym panom (Aleksander Podolak, Piotr Lizak)... Bo na imprezie bogaci są na pozór równi ofiarom kryzysu. W spekta­klu zobaczymy też: