Nie mieliśmy dotąd możliwoś­ci poznać dramaturgii Pete­ra Ustinova, czytaliśmy na­tomiast o nim, a także oglądaliś­my go w sympatycznej roli kon­feransjera telewizyjnych koncer­tów dla dzieci organizowanych przez UNICEF. Nawet do Polski dotarła pewna fama Ustinova - aktora, satyryka, pisarza drama­tycznego. W swoim czasie zali­czany był on do awangardowej plejady. Ten Anglik o rosyjskim nazwisku był wymieniany obok takich odnowicieli teatru jak Beckett i Ionesco. Teatr Dramatyczny postanowił nam wreszcie pokazać sztukę Ustinova. Gdyby brakowało nawet innych racji, żeby to zrobić, wy­starczającym powodem jest za­miar pokazania w końcu czegoś, o czym długo tylko słuchy cho­dziły. W ten sposób obejrzeć moż­na rzecz pt. "Photo-Finish". Trudno skrywać, że wieczór z Ustinovem sprawił mi zawód. Sztuka zbudowana jest na pomy­śle, który obiecuje satysfakcje in­telektualne, póki się rzecz nie rozwinie. W pokoju bardzo stare­go pisarza z trudem