"TURLAJGROSZEK" to oryginalne prawosławne misterium napisane przez Tadeusza {#au#396}Słobodzianka{/#} i Piotra {#os#3043}Tomaszuka{/#}, którego baśniowy wątek został zaczerpnięty z folkloru białoruskiego. Jest to "historia naiwna" o biednym chłopcu, którego udręczeni nędzą rodzice oddają na jarmarczną służbę wędrowcowi, a w rzeczywistości Diabłu. Ten, mówiąc krótko, sprowadza chłopca na złą drogę mamiąc go wizją łatwego i dostatniego życia. Gdy pełne zwycięstwo Czorta jest już bliskie, na arenę wkracza Święciucha. Rozgrywa się typowa walka dobra ze złem o chłopca. Święciucha daje mu szansę zyskania miłości rodziców - ziarno grochu, które jako pokutę na kolanach doturlać musi do domu. Pokonując granice fizycznego cierpienia, dziecko - drewniana lalka o krwawiących kolanach bliska rzeźbom prymitywistów - doprowadza przed dom ziarno rodzące złote owoce. Rodzice oślepieni bogactwem złotego pnącza grochu zignorują poświęcenie dz