Anegdota przedstawienia jest banalna i wymienna. I nie ona stanowi o wartości dzieła sztuki, jakim jest i powieść Władysława {#au#12}Terleckiego{/#} i jej adaptacja sceniczna w Teatrze Powszechnym. "Odpocznij po biegu" - to proza gęsta i subtelna, o skomplikowanej, wielopoziomowej narracji ł interesującym ładunku refleksji filozoficzno-moralnej i społecznej. Spektakl oddaje jedynie wybrany poziom złożonej narracji powieści brany poziom złożonej narracji powieści - i wzbogaca go pięknym, twórczym opracowaniem aktorskim. Ze słabości, pobłądzenia a nawet występku poszczególnej jednostki nie powinno się wyciągać ogólnych wniosków, odnoszących się do etosu moralnego zbiorowości, w jakiej ta jednostka uczestniczyła. Istotnie nawiązuje Terlecki w swej powieści do głośnego przed niemal 70 laty morderstwa w klasztorze, ale nie traktuje sprawy jako sensacji o dwuznacznym wydźwięku. Zresztą i wówczas, i dziś podobne zdarzenia podniecają niezdrowo jedy