Teatr Komedia: "Złoty cielak" wg Ilfa i Pietrowa w wolnym przekładzie A.Sterna; reżyseria Szpakowicza.
Teatr Ludowy: A. Arbuzów "Lata wędrówek",przekład i reżyseria Cz.Kwiatkowskiego,scenografia M.Stańczak.
Teatr Dramatyczny: L.Zorin -"Czas młodości", przekład Z. Fedecki i W.Komarnicka,reżyseria W.Laskowska.
WARSZAWSKIE teatry grają obecnie trzy sztuki autorów radzieckich. Te trzy różne pod względem zarówno formy,jak i treści widowiska łączy jednak bardzo wiele. Przede wszystkim ogólna metoda,nienowa zresztą,polegająca na pokazywaniu człowieka w chwilach słabości i upadku,akcentująca zakończenie,będące zawsze,mutatis mutandis,zamaskowanym happy endem. Metoda to widocznie nie najgorsza,skoro z równym powodzeniem stosują ją w powieści Bernanos i Mauriac jak i interesujący nas autorzy radzieccy. Takie zaszufladkowanie i wrzucenie owych trzech sztuk do jednego worka byłoby ogromnym uproszczeniem i niesprawiedliwością,ale można uważać je za reprezentatywne dla nowszej dramaturgii radzieckiej,łącznie nawet z adaptacją "Złotego cielaka", graną obecnie z powodzeniem w Moskwie... ...Na tle "Lat wędrówek" sztuka Zorina wydać się musi szczytem nowoczesności. Proste,stale te same dekoracje,brak charakteryzacji aktorów,umowność odwołująca się do