Mój drogi! Chciałbym Ci dzisiaj napisać o dwóch wy­darzeniach z ostatnich tygodni: - o "Jesieni Warszawskiej" i o wyjeździe do Lwowa zespo­łu Teatru Kalambur z programem lwowskich piosenek. Zacznijmy od Warszawy: Tegoroczny - już trzydziesty pierwszy - Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczes­nej w Warszawie był chyba jedną z najciekaw­szych "Warszawskich Jesieni" w ostatnich la­tach. Komisja repertuarowa, której w tym roku przewodniczył Olgierd Pisarenko, skonstruowa­ła różnobarwny program-mozaikę, w którym znalazło się sporo interesujących nowości w bar­dzo dobrym wykonaniu, wiele dzieł już klasycz­nych, przypominających nam, jaką drogę przeby­ła muzyka w ubiegłych pięćdziesięciu, ba, sie­demdziesięciu latach - ("Orchestral Set. No.2" Charlesa lvesa z lat 1909-1915. "Les Heures Persanes" Charlesa Koechlina z lat 1913 - 1919), kilkanaście dzieł niezwykle atrakcyj­nych, umiejętnie rozłożonych w programie, tak, iż każdego dnia miel