I wreszcie: "Bramy Raju". W Teatrze Wiel­kim w Warszawie prapremiera dramatu muzycz­nego Joanny Bruzdowicz według słynnego opo­wiadania Jerzego Andrzejewskiego. Dramat muzyczny?... Nie! Ani też opera! Wielkie wi­dowisko muzyczne, w którym muzyka, śpiew, taniec, pantomima, dramatyczny tekst mówio­ny prozą - to znów śpiewnym "sprechgesangiem", światło, pomysłowe rozwiązania tech­niczne i pirotechniczne stopione są w jedną, frapującą całość. Muzyka niezwykle przejmu­jąca; śpiewakom i recytatorom, tanecznej pan­tomimie i zmianom przestrzeni scenicznej to­warzyszą dwie grupy instrumentów i muzyka elektroniczna, emitowana ze wszystkich stron widowni, zaimprowizowanej z kolosalnej sceny Teatru Wielkiego. Publiczność siedząca na środ­ku tej sceny na ogromnym podium jest otoczo­na muzyką i akcją sceniczną. Cała "widownia" bierze udział w działaniach scenicznych. Prze­suwa się, obraca, stawiając widzów przed sce­nami zorganizowanymi w wielkich "k