Tosca ma już od wielu lat ustaloną pozy­cję wśród publiczności i recenzentów. Słu­chacze, a szczególnie miłośnicy włoskiej ope­ry, po prostu ją uwielbiają, krytycy nie szczędzą najostrzejszych słów. Teatry mu­zyczne są gdzieś pośrodku: ich dyrektorzy są na ogół jak najgorszego zdania o jakości mu­zyki, nie przeszkadza im to jednak w reali­zowaniu tej pozycji na scenie. Tak więc wie­le teatrów operowych ma "Toscę" w swoim re­pertuarze. Niektóre z nich podejmują próby jej odnowienia, przerobienia, polegające zwy­kle na... odnowieniu kostiumów i dekoracji. Kolejną premierą warszawskiego Teatru Wielkiego było właśnie to dzieło Pucciniego. Nie sposób wyliczyć wszystkie dotychczasowe jego realizacje na warszawskiej scenie. Dość stwierdzić, że wystawiono tu "Toscę" po raz pierwszy w roku 1903 (po włosku) i w roku 1906 (po polsku) oraz że rejestr nazwisk występujących w niej artystów obejmuje 9 stron druku w programowej książeczce.