Każdy tęskni za jakąś Arkadią. Ci, którym starcza zapału i środków, podejmują się niekiedy dzieła tworzenia wokół siebie ziemskiego raju. Próby te skazane są na niepowodzenie z zasadniczego powodu - nie żyjemy sami, a nie ma uniwersalnego wzorca wiecznej szczęśliwości. W najogólniejszym zarysie taka jest tematyka "Arkadii", sztuki Toma {#au#905}Stopparda{/#}, cenionego brytyjskiego autora utworów dla teatru, radia, telewizji i kina. W rok po światowej prapremierze w Narodowym Teatrze w Londynie (1993) , pierwszą polską wersję "Arkadii" przygotował gdański Teatr Wybrzeże. Sztuka Toma Stopparda - autor nazwał ją "wysoką komedią idei" - ma skomplikowaną, choć bardzo precyzyjną strukturę. Mieszają się w niej na przemian dwa plany czasowe: początku XIX w. i współczesności. Łączy je miejsce - pokój wychodzący na ogród w wielkiej posiadłości wiejskiej w Derbyshire. Intryga współczesna ściśle powiązana jest z wydarzeniami sprzed dwóch w