Kiedy przed siedemdziesięciu laty, w roku 1932, poznański Teatr Wielki wystawił "Poławiaczy pereł", odbyły się tylko cztery przedstawienia tej wczesnej opery Bizeta. Czy jej nowa realizacja zainteresuje dzisiejszego widza i doczeka się dłuższego scenicznego żywota - czas pokaże Libreciści: Michel Carre i Pierre Etienne Cormon usytuowali akcję w bardzo odległym zakąt­ku świata - na Cejlonie, w dodatku za czasów starożytnych. Istotną rolę pełnią więc nie tylko barwy i pejzaże Da­lekiego Wschodu, ale także obyczaje i hinduistyczne wierzenia. Główni bohaterowie to: Leila - kapłan­ka w świątyni Brahmy, Zurga - poławiacz pereł oraz jego dawny przyjaciel Nadir - myśliwy. Przyjaźń dwóch mężczyzn, fascynacja tą samą kobietą, opozycja mię­dzy powinnością a uczuciem oraz pomię­dzy miłością i zazdrością, wreszcie po­święcenie siebie dla innych - te wszyst­kie sytuacje interpersonalne owego osob­liwego trójkąta miłosnego mogły i mog