Czy człowiek odpowiada całkowicie za świat wciąg­nięty w zbrodnię? Czy jest inny niż jest, czy żyje wbrew jego naturalnym skłonnościom? Warunki hi­storyczne kształtują ludzi wbrew ich naturalnym dą­żeniom do niewinności i dą­żeniom do korzystania z urody świata? Wiejski chłopak, ciekaw życia, zakochany we wszy­stkim, co daje natura, za­chwyca go ruch, kąpiele w upalny czas, czerwień i so­czystość jabłka - to Piotr "król". Ten sam człowiek wprzęgnięty w losy wojny jest wykonawcą wojennych wyroków, musi zabijać - to Piotr kat. Pamięć przelanej pod­czas wojny krwi staje się dla bohatera poczuciem winy, którego potem nie może udźwignąć. Tamte śmierci mącą radość ży­cia, którego sensem i isto­tą powinno być: żyć w naturze, jabłko zerwać i zjeść, rzekę "targać garś­ciami" za jej "zieloną grzy­wę", dziewczęta całować. "Matko naturo... spraw, by syn nasz, podchodząc do noża, z rzeczy śmiertelnych pierwsze ujrzał j