Zdaniem Pawia Mickiewicza i Doroty Sąjewskiej baśń reprezentuje tę osta­teczną mądrość, która opowiada człowieka i egzystencję. I o tym jest "Alicja" w Dramatycznym, spektakl przepełniony sub­telną filozofią i melancholią. Artyści prowadzą nas tam, gdzie marzenia zastępują myśl. Z prozy Lewisa Carrolla wydo­bywają archetypowe zachowania i postawy, mitologem dzieciństwa, motyw życia jako wę­drówki, odwieczną opowieść, zagadkę świata Na osnowie teatralnych przygód Alicji każą nam zstąpić w nas samych. Dzięki scenografii Barbary Hanickiej wkra­czamy na pokład wędrownego pojazdu i rusza­my w imaginacyjną podróż tam, gdzie dostęp mają tylko marzyciele. Tam prowadzi Alicja. Tu­taj skomponowana jako sobowtórowa para. Klara Bielawka to dziewczynka wtajemniczana w świat poprzez dziecięce ceremonie i zabawę. Barbara Krafftówna, ta dojrzała, wie już wszyst­ko i na przekór wszystkiemu rozwija dziecko w sobie jako swoje prawdziwe "ja". Pod