Drugi "zjazdowy" spektakl "Ar­lekina" - to adaptowany na scenę lalkową utwór radzieckiego pisarza T. Gabbe pt. "Dzielny gród". Jest to adaptacja dość śmiała, jeśli zwa­żymy, że w oryginale akcja rozgry­wa się podczas okupacji hiszpań­skiej w Niderlandach, a w wersji "Arlekina" - na naszym Pomorzu w czasach krzyżackich. Historyczny utwór pisany dla sceny żywego ak­tora, znacznie zmieniony przez tłu­macza, który posługuje się niearty­stycznym językiem, nie wytrzymał próby sceny lalkowej. Dialogi są za mało dynamiczne, obliczone na pod­budowę przez mimikę i gest żywe­go aktora. Widzowi trudno śledzić treść intrygi pogmatwanej w pew­nym stopniu i przez to, że nie do­brano wyrazistych, charakterystycz­nych głosów dla poszczególnych po­staci: często nie można się zorien­tować, która lalka mówi. Wplątany w intrygę motyw garbu - to antyhumanistyczny zgrzyt, niedopusz­czalny na żadnej scenie, a tym bar­dziej w teatrze dla dzieci.