Długo czekaliśmy na ten spektakl, bardzo długo, ale doczekaliśmy się wreszcie - Kazimierz {#os#58}Dejmek{/#} na Małej Sali gra "Trzy siostry" Antoniego Czechowa. Zmobilizował do tego spektaklu aktorów, jakich miał tylko najlepszych; i słusznie, bo Czechowa grać wcale nie łatwo. Co emanuje przede wszystkim z jego sztuk, to - nu­da. Zwyczajna, dławiąca nuda, nuda która panoszy się na wielkorosyjskiej prowincji, zabija ludzi, przytłacza ich i gasi. Stąd rozmowy dłu­gie wlokące, stąd picie herbaty, nastawianie samowarów, raczenie się jednym głębszym, gadanie, ględzenie. Dopóki ta nuda nie rozsią­dzie się na scenie, dopóki widownia nie poczuje, że i jej duszno jest i straszno na sercu - dopóty dramat; jaki się w bohaterach Czechowa rozgrywa, nie nabierze perspektyw i głębi, będzie nieprawdziwy. Wszystko toczy się tu jakimś pod­skórnym nurtem. Ludzie chodzą, pracują, kochają nawet, ale na dnie serca jest jakiś robak, który ich gryzie. Chcieli