Napisany u progu 1813 roku i w lu­tym tegoż roku wystawiony w wenec­kim Teatro La Fenice, a w naszych cza­sach - po latach zapomnienia - prze­żywający renesans na scenach świata, był "Tankred" w twórczości Rossiniego pierwszym dziełem scenicznym praw­dziwie dużego formatu i zarazem pierwszym, które przyniosło młodemu kompozytorowi autentyczną sławę, czyniąc zeń od razu gwiazdę jasno świecącą na firmamencie teatru opero­wego. Wprowadzone zaledwie pięć lat później na scenę warszawskiego Teatru Narodowego przez Karola Kurpińskie­go, który z miejsca poznał się na ge­niuszu Rossiniego, dzieło to od tamtej pory nie zostało wznowione przez ża­den z polskich teatrów. Już same te fak­ty stanowią wystarczający powód, by starać się o przypomnienie (czy raczej - przedstawienie) "Tankreda" także dzi­siejszym polskim miłośnikom opery. A jeżeli ponadto uda się zgromadzić doborową obsadę wykonawców i po­zyskać znakomitego dyrygenta, wyspe­