Określenie "wstrętna" jest zresztą najłagodniejszym epitetem jakim wi­dzowie (niektórzy - na szczęście) ob­darzają uroczą, ogromnie sympatyczną aktorkę poznańskiego Teatru Nowego Danielę Popławską. Dzieje się to w trakcie spektaklu "Lotu nad kukuł­czym gniazdem", gdzie pani Daniela odtwarza jedyną postać kobiecą sztuki - siostry Ratched. Ci, którzy znają rzecz wiedzą, że owa siostra, główna pielęg­niarka szpitala psychiatrycznego, pod pozorami chłodnej, zawodowej łagodno­ści kryje wyjątkowo konsekwentną, niekiedy wręcz sadystyczną, żądzę władzy. Zaraz po premierze powiedziałem artystce, że wywiera większe wrażenie, że jest po prostu lepsza aniżeli wysoko honorowana odtwórczyni tej roli w fil­mie, która partneruje Jackowi Nicholsonowi. Oburzenie, potępienie, niemal agre­sja - jakie manifestują niektórzy co bardziej krewcy widzowie - to paradok­salnie niewątpliwy sukces aktorki, któ­ra potrafiła stworzyć tak sugestywną kreac