Rodzina Wingfieldów żyje w jednej z czynszowych kamienic St. Louis. Tom, zastępując nieobec­nego ojca, pracuje w fabryce. Ma­rzy o innym życiu. Nie może jed­nak porzucić matki i kalekiej sio­stry, która, wstydząc się ułomno­ści, chroni się w świecie kolekcji szklanych zwierzątek. Czas płynie wśród wymówek i histerii matki, wybuchów złości Toma. Wszyscy oczekują cudownego zdarzenia, które odmieni ich los Pewnego dnia pojawia się gość, kolega To­ma z pracy. Prostota, optymizm, normalność, jaką wnosi swoją obecnością, nie uszczęśliwia ich, ale pozwala inaczej spojrzeć na rzeczywistość. "Szklana menażeria" była pierwszym znaczącym sukcesem Tennessee Williamsa (1914-1983), a jej wystawienie w 1945 roku dało autorowi pozycję, którą później potwierdziły takie sztuki jak "Tramwaj zwany po­żądaniem" czy "Kotka na rozpa­lonym blaszanym dachu". Spośród całej plejady świetnych dramaturgów amerykańskich lat 40. i 50. Williams jest do