Otwarcie XI Kaliskich Spotkań Teatralnych od razu nadało wysoki ton tym scenicznym konfrontacjom. I to dzięki ar­tystycznym wartościom pierwszego przedstawienia, a nie, galowej oprawie oficjalnej inauguracji. Rzecz zaś znamienna, że autorami sukcesu są gospodarze imprezy, świadcząc tym samym, jaką rangę chcą nadać nadprośniańskim zmaganiom sił aktor­skim. Wybór "Szewców" Witkacego na otwarcie festiwalu nie był za­skakujący dla tych, którzy śledzą poczynania nowej dyrekcji Tea­tru im. W. Bogusławskiego. Nazwisko Stanisława Ignacego Wit­kiewicza, który swoje szokujące sztuki pisał, gdy czołowi autorzy zachodniej awangardy teatralnej biegali jeszcze w krótkich spo­denkach, musiało trafić prędzej, czy później na afisze kaliskiej sceny. Zapowiedzią była nie tyle groteskowa stylizacja "Trędo­watej", ile interpretacja "Wyzwolenia", "Moralności pani Dulskiej", czy też tekstów Różewicza... Wreszcie poza groteskową formą dojrzano w Kaliszu to