Scena kameralna Teatru Polskiego już po raz kolejny w tym sezonie prezentuje spektakl poetycki. "Jak zwyk­le po końcu świata" w reży­serii Andrzeja Titkowa - to sceniczna adaptacja tekstów Rafała Wojaczka. Główny materiał przedstawienia stanowią wiersze, a oprócz nich zręcz­nie i starannie dobrane frag­menty prozy, listów i dzien­nika poety. Zmarły tragicz­nie w wieku 26 lat, uwiel­biany przez jednych i niena­widzony przez drugich Woja­czek, pozostawił po sobie wła­sną twórczość i mit. Titkow podjął się trudnego zamiaru konfrontacji legendy z dzisiej­szą rzeczywistością. Wygrywa oczywiście rzeczywistość - niezmienna od lat, taka jak za oknem drucianej klatki ustawionej pośrodku sceny. Realizm miesza się w tym spektaklu z symbolizmem, a niektóre sceny (np. wesele) bliskie są alegorii. Poznajemy Wojaczka jako Artystę i jako Człowieka i jak się okazuje te dwa aspekty są ze sobą nierozerwalnie splecione. Był on "znikającym punktem" wro­c