Sztuka Aleksandra Ostrowskiego "Burza" rozgrywa się w dwóch niejako płaszczyznach, dwie dość ściśle zresztą przenikające się warstwy tworzą jej zasadniczy zrąb. Jedna to warstwa faktograficzna - nazwijmy ją opisową - w sposób żywy, plastyczny i niewątpliwie artystycznie prawdziwy rysuje życie rosyjskiej prowincji wieku XIX. Świat hermetycznie zamknięty, obracający się wokół osi swych własnych, małych i zwykle niezupełnie czystych interesów. Powiedzmy od razu: tutaj Ostrowski okazuje się prawdziwym mistrzem. Kilkoma pociągnięciami kreśli kapitalne typy charakterystyczne. Czy to będzie bogacz Dikoj - rosyjska odmiana molierowskiego skąpca, czy "charykterna" Kabanicha teroryzująca całe otoczenie w imię starych i bardzo dla niej wygodnych zasad, czy przebiegła i pełna swoistego humoru Piekłusza - wszystkie te postaci typowe dla rosyjskiej prowincji wieku XIX są żywe jeszcze i dzisiaj. Cały miniony wiek nie zdołał odebrać blasku ich postaciom po