Stanisław Wyspiański napisał "Powrót Odysa" rekordowo szybko - w cztery grudniowe dni 1904 r. Rękopis ze zmianami i po­prawkami, naniesionymi ręką jego ciotki Stankiewiczowej (sam twórca pisał już wówczas z du­żym trudem), został oddany do drukarni w marcu 1907 r. Sztu­ką wydaną nakładem autora za­interesował się Adam Grzymała-Siedlecki, który projekt in­scenizacji zdążył omówić z po­etą tuż przed jego śmiercią. Do tej realizacji doszło dopie­ro w 10. rocznicę śmierci Wy­spiańskiego - w 1917 r. w Tea­trze Miejskim (dziś im. J. Słowac­kiego) w Krakowie. Niemal wszy­stkie następne wystawienia te­go dramatu wiązały się z roczni­cami śmierci lub urodzin auto­ra. Tylko jedna inscenizacja "Po­wrotu Odysa" została odnotowa­na w historii polskiej sceny jako niekwestionowane wydarzenie - zrealizowana przez Tadeusza Kantora w tajnym Teatrze Nieza­leżnym w Krakowie w 1944 r., z Odysem -Tadeuszem Brzozow­skim ubranym w wyszarzały wojsko