Jarosław Marek Rymkiewicz napisał znamiennie pod tłumaczeniem, - parafrazą "Ży­cie jest snem" Pedra Calderona de la Barki, że jest to imitowanie. Niechże więc bę­dzie. Jeśli idzie o Calderona akurat ciężko jest wziąć tę wysoką poprzeczkę w tłumaczeniu i nawet parafrazie - wielki Juliusz Słowacki się kłania... Przedstawienie wyreżysero­wane w Teatrze Starym przez Jerzego {#os#1115}Jarockiego{/#}, prezentu­je siłę tej sceny i zaraz, na­tychmiast obok objawów, zna­mion mocy - rodzą się sła­bości. W roli Basilia, króla Polski występuje Jerzy {#os#1098}Stuhr{/#}. Księciem Segismundem jest Krzysztof {#os#849}Globisz{/#}. Ci dwaj aktorzy mają rozegrać między sobą tragedię przemocy, kła­mstwa, wzniosłości. Nic z te­go. Dymy snujące się po tea­trze, zwolennicy księcia, któ­ry podnosi bunt przeciw ojcu, (a właściwie zostaje wpląta­ny weń jakby nieco wbrew swej woli) dźwigający karabi­ny i w okolicy tylnej ściany widowni stojący