"Zbyt głośna samotność" w te­atrze Studio to już trzeci w ostat­nich sezonach spektakl w War­szawie na motywach Hrabala. Vis-a-vis, w Dramatycznym, od miesiąca idzie adaptacja {#re#30542} "Ob­sługiwałem angielskiego króla"{/#}, a we Współczesnym chyba jeszcze nie zeszło z afisza przedstawienie według {#re#18347} "Bambini di Praga"{/#}. Czas chyba przemyśleć, czy mamy do czynienia z modą, czy z prawdzi­wą fascynacją utworami czeskiego hodowcy ko­tów. I co z tego spotkania teatru z wybitną lite­raturą wynika. W przypadku najnowszego przedstawienia To­masza {#os#25577} Mana{/#} odpowiedź nie jest prosta. W tym kameralnym widowisku widać szlachetne prze­jęcie oryginałem. Wszystko jest tak jak w książ­ce: składnica makulatury, pełna papierzysk i dzi­wacznych maszyn do ich przerabiania, główny bohater Hanta, który po 35 latach pracy przy makulaturze stał się intelektualistą mimo woli, pod wpływem wygrzebanych w papierach ksią­żek, pozostałe