Ambicją Teatru Współczesnego jest prezentowanie publiczności stołecznej sztuk współczesnych, które zdobywają sobie rozgłos w świecie. Tym należy tłumaczyć chęć wystawienia utworów Ionesco, Behana i Pintera, tym także tłumaczy się próba ukazania sztuki piszącego po francusku Libańczyka, GEORGES'A SCHEHADE. "HISTORIĘ VASCO" wystawił przed kilku laty w Paryżu Jean Louis Barrault, któremu Schehade zawdzięcza w znacznej mierze swą sławę. Po "Historii Vasco" sukces odniosły jego "Fiołki", poświęcone walce przeciw niebezpieczeństwu atomowej zagłady, zaś przed kilkoma zaledwie tygodniami wystawił Barrault w Theatre de France, w sali Odeonu, jego nową sztukę "Podróż". Na czym polega oryginalność tego zjawiska, któremu na Imię Schehade? Wydaje mi się, że na dość niecodziennym i harmonijnym zespoleniu kilku nurtów współczesnej dramaturgii. Można bez trudu odnaleźć w "Historii Vasco" elementy wywodzące się z niemieckiego ekspresjonizmu,