Co się dzieje w wiedeńskim lasku? Zauberkönig szuka podwiązek, rotmistrz zachwala kaszankę, uczennica gra Straussa, a Waleria oddaje się oddziałowi żołnierzy. Chryja i porubstwo? Nie. - To czysta przyjemność! - zapewnia Magdalena Sztejman-Lipowska, która w sztuce Horvátha wciąż szuka miłości, znajduje ją i gubi. A wszystko w siedemnastu odsłonach scenografii. Dokładnie w tym samym miejscu, gdzie rozegrał się krwawy dramat arcyksięcia Rudolfa. Panie i panowie: przed Wami nowoczesny taniec śmierci.

Taniec rozegra się w dolinie Wachau, nad pięknym i modrym Dunajem, najsłynniejszym regionie turystyczno-wypoczynkowym Austrii, sięgającym przedmieść Wiednia. Od czasu, kiedy arcyksiążę Rudolf, następca tronu, odebrał tu sobie życie z miłości, w Lasku Wiedeńskim wciąż budzą się demony. Nic dziwnego, że Ödön von Horvth, jeden z najbardziej niezwykłych dramaturgów XX wieku, umieścił tu akcję "Opowieści Lasku Wiedeńskiego". Śmierć zapowiedziana Kiedy Horváth był u szczytu sławy, naziści wydali na niego wyrok: całkowity zakaz wystawiania sztuk. Na szczęście tymi sztukami zainteresował się Hollywood. W 1938 roku w Paryżu czeka na niego amerykański producent i reżyser Robert Siodmak. Cyganka wróży mu, że zginie w samolocie. Idzie do jasnowidza. Ten przepowiada mu superkontrakt. Wybiera podróż pociągiem. W Paryżu spieszy się na spotkanie. Mija Champ Elysees, gwałtowny wiatr strąca konar kasztanowca. Ten zabija pisarza. Seks z rzeźniki